วันนี้อนิไทม์ขอพาทุกท่านมาพูดคุยกับหนึ่งในเจ้าของผลงานเว็บตูนไทยระดับท็อป 5 แห่ง LINE Webtoon คุณกอไหม ผู้วาดเรื่อง Dear Diary สวัสดีความทรงจำ การันตีคุณภาพด้วยยอดผู้ติดตามกว่า 600,000 คน เรื่องนี้ไม่เพียงแต่ผูกปมเรื่องไว้อย่างน่าติดตาม แต่ยังสอดแทรกมิติของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลไว้อย่างล้ำลึก เธอคนนี้สร้างผลงานนี้ขึ้นมาได้อย่างไร ไปพบกับเธอกันเลยค่ะ
กอไหมเริ่มต้นวาดการ์ตูนและมาร่วมงานกับเว็บตูนได้อย่างไร
จริงๆ ชอบการ์ตูนและการเล่าเรื่องแบบนี้ตั้งแต่อนุบาลแล้ว แต่ตอนเรียนมหาลัยเราเรียนออกแบบและตกแต่งภายใน มัณฑนศิลป์ศิลปากร ซึ่งก็ไม่ได้ตรงสายแต่ก็หาโอกาสทำงานที่เกี่ยวกับทางนี้มาตลอด ตอนเรียนจบก็ไปทำงานพวกดิจิทัลเพนต์ ทำอาร์ตเวิร์กเกม แล้วพอเราออกจากงานประจำจะหันมาทำฟรีแลนซ์ ไลน์ก็เกิดชาเลนจ์ลีกพอดี ก็เลยลองส่งดูแล้วก็ได้
ในเรื่องเกี่ยวข้องกับสายมัณฑนศิลป์และสถาปัตย์กันมาก ชีวิตช่วงมหาวิทยาลัยของกอไหมเป็นแหล่งกำเนิดไอเดียของเรื่องนี้เลยใช่ไหม
เป็นเบสสำคัญเลยนะคะ บางอย่างใน Dear Diary เป็นเรื่องที่คนเรียนด้านนี้เท่านั้นที่จะเข้าใจ ถึงหลายครั้งมันจะค่อนข้างลำบากแต่ก็เป็นความทรงจำที่ดีค่ะ
ที่มาของการวาดเรื่อง Dear Diary เป็นอย่างไร
ตอนที่จะแข่งคิดไว้หลายพล็อตหลายแนวเลย แต่ตอนนั้นการประกวดก็เริ่มไปได้สักพักแล้ว คนอื่นก็ส่งผลงานกันไปหลายอาทิตย์แล้ว เราก็ต้องรีบลงละ ในบรรดาพล็อตที่เรามี Dear Diary คือเรื่องที่เรามีข้อมูล เราเข้าใจและพร้อมเขียนที่สุดในตอนนั้น เพราะหลายเรื่องก็เป็นความทรงจำที่เราอยากเก็บไว้เหมือนให้เราตอนแก่ๆ มาย้อนดูทีหลัง ก็เลยเลือกเขียนเรื่องนี้
แปลว่าที่ Dear Diary เขียนขึ้นโดยอิงจากชีวิตของกอไหมจริงๆ
ก็บางส่วนค่ะ บางตอนก็อิงประสบการณ์จริงเยอะหน่อย แต่บางตอนก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับชีวิตจริง
ทำไมจึงเลือกใช้ไดอารีในการเล่าเรื่อง
เพราะตัวเราคิดว่าหลายอย่างถ้าเราไม่จดไว้เราก็จะลืม มีวันนึงที่เราเรื่องให้เพื่อนเราฟัง เราก็ เอ๊ย ทำไมเราเล่าแล้วเราสนุกจัง ก็เลยอยากเล่าให้คนอื่นได้อ่านได้สนุกกับเราบ้าง บางเหตุการณ์เราก็เขียนให้เราจำเองว่ามันเคยมีเรื่องดีๆ แบบนี้เกิดขึ้นนะ ถึงบางครั้งมันจะลำบากบ้างดีบ้าง แต่เราก็อยากเก็บเอาไว้
ทำไมจึงสนใจเขียนเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคน
เราคิดว่ามันเป็นเสน่ห์ของมนุษย์เลยนะ เราค่อนข้างชอบสังเกตคนอะค่ะ ก็เลยสนุกเวลาได้เขียนสีหน้า อารมณ์ ความสัมพันธ์ การพัฒนาตัวละคร เรื่องนี้อาจจะไม่ใช่แนวรักล้วนๆ แต่เราก็คิดว่าความซับซ้อนและมีหลายแง่มุมคือเสน่ห์ของชีวิตคนเลยล่ะค่ะ
เคล็ดลับของการสร้างคาแรคเตอร์ที่มีนิสัยหลากหลายและมีมิติของกอไหมคืออะไร
เอามาจากเพื่อนรอบๆ ค่ะ (หัวเราะ) ไม่ใช่ทุกคนแต่ก็เยอะอยู่เหมือนกัน เราชอบคาแรคเตอร์ของคนรอบข้างค่ะ ไม่ว่าจะคนที่อยู่ในชีวิตเรา คนที่เรารู้จัก พอลองดูดีๆ ทุกคนจะมีความพิเศษในตัวของเขาเองทั้งนั้น
แล้วคนไหนคือตัวละครโปรดของกอไหม
ชอบหม่อนค่ะ ยิ่งช่วงแรกๆ หม่อนนี่วาดง่ายที่สุดแล้ว เพราะหม่อนมีเบสใกล้เคียงกับสิ่งที่เราเจอ มีความเกรียน ความตลก ชอบตัวละคนแบบนี้
สิ่งที่ชอบที่สุดและยากที่สุดในการเขียน Dear Diary คืออะไร
ชอบพาร์ตตลก และพาร์ตที่มาจากความทรงจำจริงๆ จะชอบเป็นพิเศษ เราอ่านแล้วเรารู้สึกดี พอรู้ว่ามีคนอ่านแล้วรู้สึกดีไปกับเราด้วยเราก็จะรู้สึกว่าเราโชคดีนะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีๆ หรือเรื่องร้ายๆ เราก็รู้สึกว่าโชคดีแล้วที่มันเกิดขึ้น
ส่วนที่ยากคือช่วงที่ไม่ได้แต่งจากเรื่องจริงแต่เราต้องโยงให้เข้ากับเรื่องจริง ตอนคิดเรื่องมันก็จะซับซ้อนกว่า ยิ่งแต่ละตอนเรามีเวลาเขียนไม่มาก อันไหนที่เรามีประสบการณ์ตรงเราก็เขียนง่ายกว่าอยู่แล้ว อันไหนที่ไม่ใช่เราก็ต้องหาข้อมูลเพิ่ม ก็เขียนยากกว่า
ถึงจะเป็นแนวอบอุ่นหัวใจ แต่ก็มักแทรกฉากแอคชันอยู่เนืองๆ ที่จริงแล้วกอไหมก็ชอบวาดแนวแอคชันด้วยใช่หรอไม่
ตอนนี้ก็ยังไม่ถึงกับถนัดทางนี้นะคะ แต่เพราะเรามีความสนใจก็เลยอยากลองวาด อยากฝึกให้เก่งขึ้น (หัวเราะ)
กอไหมคิดว่าสิ่งใดคือหัวใจสำคัญที่ช่วยให้การ์ตูนเกี่ยวกับความรักหรือความสัมพันธ์สักเรื่องโดดเด่นและเป็นที่จดจำ
ข้อนี้ตอบยากเหมือนกัน เพราะจริงๆ เราอ่านการ์ตูนผู้หญิงน้อยมาก และก่อนหน้านี้เราก็ไม่คิดว่า Dear Diary เป็นการ์ตูนรัก เราคิดว่าเป็นการ์ตูนชีวิตประจำวันซะมากกว่า มีเรื่องความสัมพันธ์ของคน ดราม่าบ้าง ตลกบ้าง ก็คือชีวิตคนจริงๆ
สำหรับเราคิดว่าแต่ละคนจะมีเรื่องที่ตัวเองเล่าได้เท่านั้น เราก็มีเรื่องที่เราเล่าได้คนเดียว ทุกคนก็มีเหมือนกัน อยากให้ลองสังเกตดูว่าเรามีส่วนไหนที่ต่างจากคนอื่น
จากการเขียนชาเลนจ์ลีกมาเขียนเป็นซีรีส์ประจำในหน้าหลักคิดว่ามีความแตกต่างอย่างไรในการทำงานบ้าง
ก็ได้เรียนรู้ระบบองค์กรมากขึ้นค่ะ เราก็ได้รู้ว่าเราควรทำงานโคกับคนอื่นยังไง ได้เรียนรู้กระบวนการทำงาน แต่ว่ามันก็เหมือนการวิ่งมาราธอนอะค่ะ คุณจะลงเรื่องยาวคุณต้องเตรียมใจว่าคุณจะหยุดไม่ได้ ก็มีความสุขหลายอย่าง และมีอุปสรรคหลายอย่างที่ต้องพยายามก้าวข้ามไป
คิดว่าตัวเองมีความเปลี่ยนแปลงอย่างไรบ้างเทียบกับช่วงแรกๆ
รู้สึกขอบคุณอยู่เสมอ และรู้สึกขอบคุณมากขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ คือเราจำได้แม่นว่าวันแรกที่เราลงเรื่องนี้ก็มีคนอ่านเยอะ ถึงจะไม่มากเท่าตอนนี้แต่ตอนนั้นก็ดีใจมากแล้ว มาถึงขั้นนี้เลยยิ่งรู้สึกขอบคุณมากขึ้นเรื่อยๆ ก็จะพยายามทำให้ดีขึ้นต่อไป
สิ่งที่ได้รับหรือเรียนรู้จากประสบการณ์การเขียนการ์ตูนตลอดที่ผ่านมาคืออะไร
อันดับแรกคือได้บรรลุจุดประสงค์ที่เราไม่อยากลืมเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นไม่ว่าจะดีหรือร้าย ไม่เกี่ยวว่าจะได้รับผลตอบรับหรือความนิยมมากแค่ไหน เราแค่เขียนเพราะอยากบรรลุข้อนี้
ก็ต้องขอบคุณเว็บตูนมากที่ให้โอกาส เพราะเราก็คิดมาตลอดว่าจะเป็นไปได้ไหมถ้าเราได้เขียนเรื่องตามแบบของเราเอง ควบคุมการผลิตเอง แล้วมีคนซัพพอร์ตเรื่องทุน แล้วตอนนั้นก็ได้จังหวะที่เว็บตูนเปิดโครงการดีๆ นี้ขึ้นมาพอดี ต้องขอบคุณจริงๆ ที่มอบโอกาสให้เราได้เขียนเรื่องนี้
แผนการหรือความใฝ่ฝันต่อจากนี้ของกอไหมคืออะไร
สำหรับ Dear Diary ก็คิดว่าจะพยายามให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ วันไหนที่เรื่องนี้อวสานแล้วก่อนมีโปรเจกต์ใหม่ก็อยากวาดภาพ full CG ปล่อยออกมาให้ทุกคนได้ดูมากขึ้น เพราะช่วงที่ทำงานประจำก็วาดภาพไว้เยอะแต่ติดลิขสิทธิ์เลยไม่ค่อยได้วาดอะไรให้ใครดูเท่าไหร่
สุดท้ายนี้มีอะไรอยากบอกแก่แฟนๆ ของ Dear Diary บ้าง
ขอบคุณมากๆ จริงๆ ค่ะสำหรับผู้อ่านที่น่ารักขนาดนี้ เวลาเราท้อๆ หมดกำลังใจแล้วได้เห็นคอมเมนต์ เห็นข้อความจากผู้อ่าน เราก็จะมีกำลังใจแล้วเดินหน้าต่อไปได้ แล้วก็ขอบคุณเว็บตูนจริงๆ ที่ให้โอกาส ถ้าไม่มีเว็บตูนก็ไม่มีเราในวันนี้ แล้วก็ขอบคุณทุกคนในชีวิตที่ทำให้เราเอามาเขียนได้ ถึงมันจะไม่ได้ตรง 100% แต่คุณเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ ขอบคุณทุกคนมากค่ะ
ในโอกาสนี้ อนิไทม์ขอขอบคุณทีมงาน Thailand Comic Con 2017 ที่เอื้อเฟื้อพื้นที่สำหรับการพูดคุยในครั้งนี้ สำหรับแฟนๆ ของคุณกอไหม อย่าลืมว่าเรามีนัดพบกันในเรื่อง Dear Diary สวัสดีความทรงจำ ทุกวันศุกร์เวลา 4 ทุ่มที่ LINE Webtoon หรือกดติดตามผลงานของคุณกอไหมที่เพจ komai กอไหม ก็ได้ค่า
แล้วอนิไทม์จะพาคุณผู้อ่านไปรู้จักกับนักเขียนการ์ตูนระดับมืออาชีพอีก โปรดติดตามค่ะ <3