[review bigbook] 20th Century Boys เมื่อเรื่องขบขันในวัยเด็กกลายเป็นภัยร้ายต่อมนุษยชาติ

การ์ตูนยอดฮิตที่มีสัญลักษณ์ลูกตาพร้อมนิ้วชี้ชูขึ้นฟ้าอย่าง 20th Century Boys ผลงานมังงะของ อ.อุระซาว่า นาโอกิ ที่สร้างความประทับใจให้ใครหลายคนมานักต่อนัก ผ่านไปหลายสิบปีจากหนังสือเล่มเล็กลิขสิทธิ์ไทยโดยสำนักพิมพ์เนชัน (NED Comics) ปัจจุบันได้กลับมา Reprint เป็นเล่ม Big Book ปกแข็งเงาน่าสะสมอีกครั้ง เราเลยมาย้อนรำลึกความหลังของความสนุกและประทับใจอีกครั้ง พร้อมแนะนำให้สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านกันดีกว่า

เรื่องราวมิตรภาพของเด็กชายกลุ่มหนึ่งที่วาดฝันอยากเล่นเป็นฮีโร่ตามประสาเด็กผู้ชาย ไม่ว่าจะจินตนาการคอยปราบเหล่าร้ายอย่างพวกหุ่นยนต์ โรคระบาด ก่อการร้ายต่างๆ แต่ทว่าวันเวลาผ่านไปหลายปีพวกเขาก็ได้เติบโตขึ้นและแยกย้ายไปมีทางเดินของตัวเอง เรื่องในวัยเด็กของพวกเขาก็คงจะเป็นได้แค่เรื่องเพ้อฝันธรรมดาๆ ถ้าไม่ได้มีหนึ่งในบรรดาเด็กกลุ่มนั้นได้สร้างเหตุการณ์พล็อตเรื่องเหล่านั้นขึ้นมาจริงๆ!

“เมื่อเห็นพวกเราในตอนนี้ พวกเราในตอนนั้นกำลังหัวเราะเยาะหรือเปล่านะ”

เรื่องราวเกิดขึ้นในยุคเริ่มต้นศตวรรษที่ 21 ยุคที่กำลังเข้าสู่ศตวรรษใหม่ เหล่าผู้คนบนโลกหันหลังให้กับสงครามและตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่เช่นเดียวกับ เคนจิ ชายวัยกลางคนที่หันมาเปลี่ยนร้านเหล้ามรดกตกทอดจากรุ่นปู่ของพ่อให้กลายเป็นร้านสะดวกซื้อตามยุคสมัย แต่แล้ววันหนึ่งในขณะที่เขากำลังตั้งหน้าตั้งตาจัดร้านอยู่นั้น ก็ได้รับแจ้งจากทางตำรวจว่าเพื่อนบ้านของเขาที่เคยเป็นลูกค้าร้านเหล้าได้หายตัวไปยกบ้าน วันนั้นเคนจิจึงตัดสินใจไปเก็บขวดเหล้าที่เจ้าของบ้านหลังนั้นยังไม่เอามาคืน แต่ก็ต้องพบกับสิ่งที่ทำให้เขาต้องตกตะลึงกับ สัญลักษณ์มือชี้ขึ้นฟ้าและมีดวงตาอยู่ตรงกลางมือ เขารู้สึกว่ามันคุ้นเคยเหมือนเห็นที่ไหนมาก่อน แต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออก

ตัวเนื้อเรื่องจะเล่าสลับระหว่างเรื่องในปัจจุบันกับช่วงชีวิตสมัยเด็กของเคนจิ ซึ่งเมื่อก่อนเขาก็เป็นเด็กผู้ชายที่เติบโตมากับการอยากเป็นฮีโร่ปราบเหล่าร้ายร่วมกับเพื่อนๆ และตั้งฐานทัพหลบซ่อนตัวประจำทีมไว้กลางทุ่งหญ้า แต่จะให้ตั้งแค่ทีมหรือฐานทัพอย่างเดียวเห็นทีจะไม่เท่พอ เพราะ 1 ในสมาชิกคนหนึ่งก็ได้ออกไอเดียคิดสัญลักษณ์ประจำทีม ซึ่งก็ไปสอดคล้องกับสัญลักษณ์ที่เคนจิไปเห็นที่บ้านของเพื่อนบ้านในปัจจุบันอย่างพอดิบพอดี น่าแปลกที่ผ่านไปหลายสิบปี สัญลักษณ์ที่เคยเล่นกับเพื่อนในวัยเด็กได้ย้อนกลับมาหาเขาอีกครั้ง

การค้นหาสัญลักษณ์ในความทรงจำของเคนจิครั้งนี้ทำให้ใจของเขาไม่สงบ จึงเลือกที่จะไปถามเพื่อนในวัยเด็กแต่ละคน แต่ปรากฎว่าไม่มีใครจำสัญลักษณ์นี้ได้เลย จนวันหนึ่งมีเพื่อนในสมัยเด็กของเคนจิได้กระโดดตึกตาย ทั้งๆ ที่เป็นคนที่มีจิตใจดี มีครอบครัวที่น่ารัก แต่กลับถูกสันนิษฐานว่าฆ่าตัวตายซะอย่างนั้น ก่อนตายเพื่อนคนนี้ก็ได้ส่งจดหมายที่มีสัญลักษณ์นิ้วชี้ดวงตามาให้เคนจิ ทำให้เขาสงสัยว่าเพื่อนคนนี้จบชีวิตด้วยตัวเองจริงหรือ? สัญลักษณ์ปริศนานี้ต้องไปเกี่ยวพันกับเหตุการณ์ทั้งหมดนี้แน่ๆ

อีกทั้งเรื่องราวในสมัยเด็กที่เขาเป็นคนคิดเล่นๆ กับเพื่อนจู่ๆ ก็ได้เกิดขึ้นจริงจนไม่น่าเชื่อ ไม่ว่าจะโรคระบาดร้ายแรงที่ทำให้คนเลือดไหลหมดตัว รวมถึงปืนเลเซอร์ที่เขาวาดสมัยเด็กๆ ก็มีขึ้นจริงด้วย ด้วยเหตุนี้เคนจิและผองเพื่อนที่เหลือจึงต้องตามหาว่า 1 ในบรรดาเพื่อนคนที่คิดสัญลักษณ์ที่ว่านี้ขึ้นมาตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ แล้วสัญลักษณ์ปริศนาที่ผู้คนต่างกันเรียกว่า เพื่อน จะใช่เพื่อนอย่างที่เขาว่ากันจริงหรือ?

ความรู้สึกเมื่อได้อ่านเล่ม 1 ฉบับบิ๊กบุ๊กจบ ถึงแม้ว่าการ์ตูนจะเก่าแล้วแต่ก็ยังรู้สึกสนุกและลุ้นระทึกไม่เปลี่ยนแปลง แถมยังให้นึกถึงความหลังสมัยตอนที่ยังอ่านเป็นเล่มเล็กด้วย อยากบอกว่าเรื่องนี้ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นการ์ตูนแนวไหนกันแน่ เพราะมีทั้งแนวไซไฟ สืบสวน มิตรภาพ ลุ้นระทึก เรียกได้ว่ามีทุกอย่างครบรสสนุกจนเผลอแปปเดียวก็อ่านจบโดยไม่รู้ตัว ส่วนทางด้านรูปลักษณ์ของหนังสือที่เปลี่ยนใหม่ นอกจากจะเป็นเล่มใหญ่ขึ้นแล้วตรงหน้าปกยังสกรีนเป็นทั้งแบบด้านและเงาที่ดูพรีเมียมขึ้น น่าเก็บสะสมขึ้นกว่าเดิมอีกด้วย

สำหรับคนที่เคยอ่านแล้วในอดีตตั้งแต่สมัยเป็นเล่มเล็ก เชื่อว่าถ้าคุณได้ย้อนกลับมาอ่านอีกก็ยังคงสนุกและลุ้นระทึกไม่เคยเปลี่ยน  ส่วนคนที่ยังไม่เคยอ่านรับรองได้ว่าคุณจะไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน สามารถหาซื้อได้ตามร้านหนังสือทั่วไป และทางออนไลน์ได้ที่เว็บไซต์ nejavu