เรียกได้ว่าแหกกฎโลกการ์ตูนตาหวานสุดๆ สำหรับ Ore Monogatari ไม่หล่อแต่เร้าใจ!! ที่พระเอกไม่ใช่หนุ่มหน้าตาดีชวนฝันสะกดใจสาวๆ เหมือนเรื่องอื่นแต่กลับเป็นหนุ่มร่างยักษ์ที่พกส่วนสูงมา 2 เมตรพร้อมน้ำหนัก 120 กิโลกรัม! ทว่า โกดะ ทาเคโอะ คนนี้กลับมีข้อดีมากมายจนใครๆ ต่างก็มองข้ามหน้าตาของเขาและหลงรักในความเป็นตัวตนของทาเคโอะไม่เว้นแม้แต่ลูกผู้ชายอกสามศอก รวมถึงนางเอกสุดน่ารักที่ถึงขั้นหลงหัวปักหัวปำเลยทีเดียว และแน่นอนว่าเขาไม่ได้เล่นของ แต่นิสัยสุดยอดลูกผู้ชายต่างหากที่ทำให้เขาถูกรุมรักมากขนาดนี้!
เห็นคนเดือดร้อนเป็นไม่ได้
ถ้ามีตำแหน่งมิสเตอร์น้ำใจงามเชื่อว่าทาเคโอะต้องได้มงแน่นอนค่ะ เพราะเขาเป็นคนที่ทนเห็นคนเดือดร้อนไม่ได้ต้องรีบวิ่งไปช่วยเหลือทันที อย่างตอนเจอ ยามาโตะ ริงโกะ นางเอกของเราครั้งแรก เขาเห็นเธอกำลังถูกโรคจิตลวนลามบนรถไฟฟ้า ซึ่งพอเห็นแบบนั้นทาเคโอะก็รีบวิ่งไปดึงมือเจ้าโรคจิตออกมาและพาไปส่งนายสถานีทันที ยิ่งกว่านั้นตอนที่เจ้าโรคจิตไม่ยอมรับแล้วเถียงริงโกะคืนว่า “ใส่กระโปรงมาสั้นขนาดนั้นอันที่จริงก็อยากโดนลวนลามอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ!” ทาเคโอะก็โกรธจนเลือดขึ้นหน้าแล้วต่อยอีกฝ่ายเต็มแรงจนสลบไปเลย
“อย่ามาพูดบ้าๆ นะเฟ้ย ไม่สมกับเป็นลูกผู้ชายเอาซะเลย!”
จากเหตุการณ์นั้นก็ทำเอาริงโกะหลงรักในความเป็นคนดีของทาเคโอะเข้าเต็มเปาและพยายามหาช่องทางติดต่อพูดคุยกับเขาจนได้ รวมถึงเป็นฝ่ายสารภาพรักก่อนจนสุดท้ายทั้งคู่ก็ได้คบกันเป็นคู่รักหวานแหววที่ใครๆ ต่างก็พากันอิจฉาตาร้อน
ขอแค่คนที่รักมีความสุขก็พอใจ
ช่วงแรกที่ได้รู้จักกับริงโกะ เธอก็มักจะทำขนมมาฝากทาเคโอะกับ สุนาคาวะ มาโคโตะ เพื่อนซี้หน้าตาดีของเขาอยู่เสมอ แต่ด้วยความที่ตั้งแต่เล็กจนโตพอไปชอบใครเขาก็มักจะไปชอบสุนาคาวะกันหมดทำให้ทาเคโอะแอบมีปมเล็กๆ ในใจ จึงคิดว่าริงโกะก็คงจะชอบสุนาคาวะด้วยเหมือนกัน
พอคิดแบบนั้นแม้ในใจเขาจะตกหลุมรักริงโกะไปแล้วแต่ทาเคโอะก็ยังพยายามช่วยให้เธอสมหวังกับเพื่อนซี้ของเขาทุกวิถีทาง ตั้งแต่ไปถามสเป็กผู้หญิงของสุนาคาวะให้ยันอวยความดีของเขาให้ริงโกะฟังตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ แม้ว่าในเรื่องดีๆ ของสุนาคาวะนั้นจะมีแต่เรื่องน่าอับอายของตัวเองก็ตามที
ดูแล้วก็รู้สึกว่าทาเคโอะช่างเป็นคนที่มีหัวใจบริสุทธิ์จริงๆ เลยนะคะ เพราะเขาคิดแค่ว่าขอแค่คนสองคนที่เขาชอบมีความสุขด้วยกันก็เพียงพอแล้ว ส่วนตัวเขาจะต้องมานั่งปวดใจก็ไม่เป็นไร ทำเอาคนอ่านอย่างเราอยากไปดามใจให้เลยล่ะค่ะ!
ถึงมีแฟนแต่ก็ไม่ทิ้งเพื่อน
“มีแฟนแล้วลืมเพื่อนนะ” คำๆ นี้ใช้ไม่ได้เลยกับทาเคโอะของเรา
ในวันเกิดของริงโกะแฟนสาวสุดที่รัก ทาเคโอะก็ตั้งใจจะฉลองวันเกิดครั้งแรกให้เธอในฐานะแฟนหนุ่ม ซึ่งเขาก็วางแผนพาริงโกะไปเที่ยวฉลองวันเกิดเอาไว้อย่างดิบดี ทว่าระหว่างนั้นเขากลับสังเกตเห็นท่าทางเครียดผิดปกติของสุนาคาวะ และได้มารู้ทีหลังว่าพ่อของเพื่อนซี้ที่ป่วยออดๆ แอดๆ มาตลอดต้องเข้ารับการผ่าตัดในวันเดียวกันกับวันเกิดของริงโกะ แต่ที่สุนาคาวะไม่ยอมบอกก็เพราะไม่อยากให้เขาต้องไปโรงพยาบาลในวันเกิดแฟนตัวเอง
พอวันนั้นมาถึง ทาเคโอะก็ออกไปเที่ยวกับริงโกะในช่วงเช้าและตั้งใจจะทำให้วันเกิดของเธอเป็นวันที่มีความสุขที่สุด ให้สมกับที่สุนาคาวะช่วยเขาวางแผนการเที่ยวครั้งนี้ขึ้นมา ทว่าเมื่อริงโกะเอ่ยทักขึ้นมาว่า ‘ตอนนี้สุนาคาวะกำลังทำอะไรอยู่นะ?‘ เขาก็คิดถึงเพื่อนรักขึ้นมาทันที ก่อนจะตัดสินใจอธิบายความจริงทั้งหมดให้ริงโกะฟัง จากนั้นก็รีบตามไปให้กำลังใจสุนาคาวะที่โรงพยาบาลแม้อีกฝ่ายจะกำชับว่าไม่ให้มาก็ตาม
เห็นได้ชัดเลยว่าทาเคโอะไม่ได้เพียงแต่เป็นแฟนที่ดีเท่านั้น แต่เขายังเป็นเพื่อนที่พร้อมจะสละเวลาส่วนตัวมาร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเพื่อนคนสำคัญอีกด้วย จึงไม่แปลกใจเลยที่ว่าทำไมสุนาคาวะถึงรักเขามากมายขนาดไม่ยอมคบกับผู้หญิงคนไหนก็ตามที่แอบนินทาทาเคโอะลับหลัง
มองโลกในแง่ดี
ตอนไปนัดบอดกับเพื่อนๆ ของริงโกะ ทาเคโอะก็บังเอิญไปได้ยินเพื่อนของริงโกะกำลังนินทาเขาอย่างออกรสชาติว่าไม่ได้หล่อเท่เหมือนอย่างที่ริงโกะเคยพูดเอาไว้เลยสักนิด กอริลล่าชัดๆ ซึ่งริงโกะที่ฟังอยู่ด้วยก็เจ็บใจจนร้องไห้ออกมาและเถียงแทนเขา แต่ทาเคโอะกลับปลอบเธอว่าไม่จำเป็นต้องเสียใจไปหรอกเพราะตัวเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำพูดของเพื่อนๆ เธอเลย และเพราะคนเราแตกต่างกันนั่นแหละเขาถึงได้มาเจอเธอ อีกทั้งยังขอบคุณที่เธอมักจะชมเขาให้เพื่อนๆ ฟังอีกต่างหาก เรียกได้ว่าเป็นคนคิดบวกสุดๆ อยู่ด้วยแล้วคงเหมือนเดินจับมือกันในทุ่งลาเวนเดอร์เลยล่ะค่ะ
ผู้ชายที่น่าฝากชีวิตไว้ด้วย
“สิ่งที่ฉันควรทำตอนนี้ก็คือพาริงโกะกลับบ้านแบบไร้รอยขีดข่วน”
หลังจากแผนการฉลองวันเกิดล่มไปเมื่อคราวก่อนทาเคโอะกับริงโกะก็ไปปิกนิกย้อนหลังกันบนภูเขาอีกครั้ง ทว่าดันเกิดเรื่องร้ายๆ ขึ้นเมื่อริงโกะพลัดตกลงมาจากเขาและแน่นอนว่าทาเคโอะก็ต้องปกป้องเธอสุดชีวิตจนตัวเองตกลงมาด้วย และในป่าทึบที่สัญญาณโทรศัพท์เข้าไม่ถึง ทาเคโอะก็ทำหน้าที่เป็นผู้นำที่พึ่งพาได้สุดๆ นอกจากจะพยายามหาทางออกจากป่าแล้วเขาก็ยังดูแลแฟนสาวอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง ชนิดที่ว่ายุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลยทีเดียว ตั้งแต่เอาตัวรับเธอแทนเบาะรองตอนตกลงมาจากเขาด้วยกัน กอบใบไม้มากองรวมกันแล้วเอาผ้าปูให้เธอนอนตอนกลางคืนส่วนตัวเองนอนพื้นแข็งๆ แถมยังสู้กับสัตว์ต่างๆ ที่มีแววเป็นอันตรายต่อริงโกะอย่างเช่นหมูป่าหรือแม้แต่ยุงตัวเล็กๆ ก็ตาม
เอาเป็นว่าถ้ามีแฟนอย่างทาเคโอะก็แทบไม่ต้องกลัวอะไรแล้วล่ะค่ะ เพราะไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์เลวร้ายแค่ไหนเขาก็จะไม่ตื่นตระหนกโวยวายและหาวิธีเอาตัวรอดมาจนได้ แถมยังปกป้องเราได้อีกด้วย!
รักเดียวใจเดียว
ในงานกีฬาทาเคโอะต้องลงวิ่งผลัดชายหญิง โดยหนึ่งในทีมของเขาก็คือ ไซโจ มาริยะ เพื่อนร่วมห้องสาวที่มาลงแทนเพื่อนอีกคนที่เจ็บขา ทว่าเธอคนนี้กลับวิ่งไม่ได้เรื่องเอาเสียเลยทำให้คนใจดีอย่างทาเคโอะต้องมาช่วยฝึกซ้อมให้ แล้วก็ด้วยความใจดีบวกกับความใสซื่อบริสุทธิ์ดุจผ้าขาวของทาเคโอะอีกนั่นแหละที่ทำให้ไซโจตกหลุมรักเขาเข้าเต็มเปา! แต่เธอก็ทำเพียงแอบรักเท่านั้นเพราะรู้อยู่แก่ใจว่าทาเคโอะมีแฟนอยู่แล้ว ทว่าหลังจากที่ได้คุยกับสุนาคาวะไซโจก็ตัดสินใจไปสารภาพรักกับทาเคโอะในห้องเรียนเพื่อที่จะได้ไม่มีอะไรค้างคาใจอีกต่อไป แล้วก็โดนทาเคโอะปฏิเสธออกมาทันทีด้วยเหตุผลว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว อีกทั้งทาเคโอะยังยืนยันหนักแน่นว่าเขานั้นรักริงโกะจริงๆ จึงคบกับไซโจไม่ได้
ไม่ใช่แค่ปฏิเสธผู้หญิงคนอื่น แต่เขายังไปบอกริงโกะตามตรงอีกว่ามีคนมาสารภาพรักเพื่อไม่ให้ริงโกะต้องคิดมาก แถมยังบอกอย่างหนักแน่นชัดเจนอีกว่าต่อให้มีคนมาสารภาพรักกี่คนเขาก็จะไม่มีทางคบกับผู้หญิงคนอื่นนอกจากริงโกะเด็ดขาด!
แม้สิ่งแรกที่ดึงดูดให้คนมาชอบพอได้จะเป็นหน้าตา แต่จริงๆ แล้วหน้าตากลับเป็นสิ่งที่ไม่มีความสำคัญอะไรเลยในการเลือกใครสักคนมาเป็นคู่ชีวิต เพราะสุดท้ายนิสัยต่างหากที่จะทำให้คนเราตกหลุมรักกันอย่างแท้จริง เหมือนอย่าง โกดะ ทาเคโอะ คนนี้ที่แม้จะไม่ได้มีหน้าตาหล่อเหลาอย่างคนอื่นเขา แต่ถ้าได้ลองมาสัมผัสนิสัยดีๆ แบบนี้ไม่ว่าใครก็เป็นอันต้องตกหลุมรักทุกราย
